Tempo czy tępo?

To, jaki wyraz wybierzemy, zależy oczywiście od kontekstu. Rzeczownik „tempo” pochodzi od włoskiego słowa oznaczającego czas (il tempo) i odnosi się do szybkości bądź swoistego rytmu, z jakim dana czynność się odbywa lub z jaką wykonujemy określone ruchy („Pokonał trasę w zawrotnym tempie”; „Tempo to niezwykle istotny aspekt treningu”). Przysłówek „tępo” ma związek z przymiotnikiem „tępy”, czyli nieostry, ale także „mało bystry” oraz „stale odczuwany, niewielki i męczący” („tępo zakończony nóż”; „wpatrywał się w nią tępo”; „tępo odczuwany ból”).