biuro tłumaczeń skrivanek

Słówko tygodnia – „dystynkcja kontra dystynkcje”

dystynkcja kontra dystynkcje

Trudne słówko: dystynkcja kontra dystynkcje

dystynkcja kontra dystynkcje

Bycie damą lub dżentelmenem ma związek z dystynkcją – elegancją nie tylko w stroju, ale także w sposobie wysławiania się i zachowaniu. Synonimami dystynkcji będą zatem wytworność i wyszukanie. Ktoś, kto jest dystyngowany, wygląda z klasą i tak się zachowuje (o przykładowych cechach doboru do tzw. inteligenckiego „salonu”: „Dobre urodzenie nie wystarczyło. W parze ze sobą musiały iść nieskazitelne maniery i dystynkcja wysokiej próby. Poza tym żywa inteligencja i głęboka wiedza”).

Przy okazji przymiotnika „dystyngowany” warto wspomnieć o przymiotniku „dystynktywny”, który – wbrew pozorom – znaczeniowo w języku polskim nie ma z dystynkcją nic wspólnego (choć etymologicznie oba słowa mają swoje korzenie w łacińskim distinctio, oznaczającym zarówno ozdobienie, jak i wyróżnienie i odznaczenie). „Dystynktywny”, to inaczej wyróżniający, charakterystyczny. W językoznawstwie np. funkcjonuje pojęcie cechy dystynktywnej oznaczającej cechę pozwalającą na odróżnienie danej jednostki językowej (głoski, fonemu).

Na marginesie, trzeba dodać, że nie warto używać rzeczownika „dystynkcja” w miejsce rozróżnienia – wypowiedź nie zyskuje przez to na intelektualnym wydźwięku, a brzmi zdecydowanie nienaturalnie: „Nie przesądzając o sukcesie lub porażce represyjnej polityki wobec zjawiska narkomanii, należy cały ciężar walki z narkomanią skoncentrować na walce z dystrybucją, produkcją, mafiami narkotycznymi. Przedmiotem dyskusji powinna być wyraźna prawna dystynkcja między narkomanami a handlarzami narkotyków”.

Dystynkcje – jako rzeczownik w liczbie mnogiej – to odznaki stanowiące informację o randze zawodowej lub wojskowej osoby, która je nosi (z rozporządzenia: „Do umundurowania strażnika wprowadza się dystynkcje służbowe, które są noszone na naramiennikach ubioru służbowego i wyjściowego”).

Słowami pokrewnymi będą tu insygnia – oznaki godności i sprawowanego urzędu w kontekście władzy świeckiej (np. królewskiej) i religijnej (np. papieskiej czy biskupiej). Insygniami będą tu odpowiednio: korona, berło i jabłko; tiara i klucze oraz mitra i pastorał. W bardziej symbolicznym znaczeniu insygnia określa się z kolei mianem emblematów (w tym sensie wawrzyn będzie znakiem/emblematem zwycięstwa).

Posty powiązane

chatsimple
Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.