Karze czy każe?

Możemy kazać, a jeśli ktoś nie posłucha – karać. I z tymi czasownikami mają związek różne formy odmiany w trzeciej osobie liczby pojedynczej. Forma „karze” odnosi się do czasownika karać, czyli do stosowania środka wychowawczego lub represyjnego za przewinienia, wykroczenia lub przestępstwa. Forma „każe”, z kolei, odnosi się do czasownika kazać, czyli do wydawania polecenia, zarządzenia, rozkazu itp. A zatem: „Mama każe dziecku posprzątać zabawki”, „Nauczyciel każe otworzyć podręczniki”; „Sąd karze za ignorowanie przepisów ustawy antysmogowej”, „Mama karze syna za to, że uderzył kolegę w nos”.