Zacznijmy od tego, czym jest donacja (z łac. donare – obdarzać, dare – dawać”). Donacja to inaczej dar, darowizna lub nadanie, zapis uczyniony przez fundatora lub ofiarodawcę na rzecz osoby lub instytucji. Donacja przekazywana jest zwykle w formie pieniężnej, może jednak mieć także postać rzeczową i, co ważne, przekazywana jest dobrowolnie. Donacją określamy także sam akt prawny potwierdzający fakt takiego przekazania. Donacji nie należy mylić z dotacją – uznaniową i bezzwrotną formą finansowania przyznawaną podmiotom spełniającym określone kryteria na wsparcie prowadzonej działalności – najczęściej konkretnych projektów. Donatorem będzie osoba, która ofiarowała coś na szlachetne, społeczne cele – zwykle charytatywne. „Obecny na otwarciu wystawy, wraz z żoną Margaret, a przebywający od 57 lat na emigracji donator wyjaśnił, że pasję bibliofilską odziedziczył po ojcu, a zbiór podarowany Bibliotece Jagiellońskiej ma dla niego osobisty charakter”; „… w 1990 roku otrzymał z Londynu zawiadomienie o 100 tysiącach funtów, zdeponowanych dla niego z polecenia anonimowego donatora”. Istnieje jeszcze jeden obszar, w którym pojawia się pojęcie donatora, a mianowicie medycyna. Rzeczownika tego używa się w kontekście darowania… zwłok – donatorem jest osoba, która za życia złożyła oświadczenie woli, że po śmierci decyduje się oddać swoje ciało do wykorzystania w celach naukowych. Zdarza się, że (błędnie!) określenia donator używa się w stosunku do osób będących dawcami krwi lub narządów. Warto jednak pamiętać, że sam proces jednorazowego oddania krwi lub działanie polegające na oddaniu narządów to… donacja – i jest to z kolei określenie jak najbardziej prawidłowe! „Celem programu świadomej donacji zwłok jest informowanie i pozyskiwanie na rzecz uczelni donatorów, przy zagwarantowaniu właściwego traktowania ciała podczas wykonywania sekcji lub badań”. Mianem donatariusza określa się z kolei, choć dziś jest to określenie nieco przestarzałe, osobę lub instytucję obdarzone donacją. „Największe znaczenie dla chłopów posiadał zapis zobowiązujący donatariusza do przeprowadzenia w maksymalnym okresie sześciu lat od daty wejścia w posiadanie dóbr, oczynszowania, a więc zamienienia pańszczyzny na opłatę w gotówce.”