Trudne słówko tygodnia: poetyczny kontra poetycki
Przeniknięty poezją, wzniosły, nastrojowy, natchniony – oto synonimy określenia poetyczny.
Mianem tym określimy zwykle nastrój („…wprowadził słuchaczy w poetyczny nastrój etnicznej muzyki południa Włoch…”), ale także osobę wrażliwą, skłonną do marzeń, zainteresowaną budowaniem nastroju, może nawet nieco oderwaną od rzeczywistości. Osoba poetyczna może, ale nie musi mieć jednak zainteresowań poetyckich.
Przymiotnik poetycki odnosi się już stricte do poezji albo poetów. Utwór poetycki to utwór „mający charakter poezji czy pisany wierszem”, a więc przeciwieństwo prozy. Słowa tego użyjemy więc w kolokacjach takich jak: talent poetycki, wieczorek poetycki czy debiut poetycki.
Warto też pamiętać, że w wielu przypadkach możemy użyć obu określeń, co jednak zmieni subtelnie sens przekazu. Jeśli w romantycznym kontekście wspomnimy np. o używaniu przez adoratora poetyckiego języka, to będziemy mieli zapewne na myśli konkretne odwołania do poezji, świadome stosowanie pewnych zabiegów wynikające z zainteresowań poetyckich.
Z drugiej strony, wypowiedzi poetyczne mogą być po prostu górnolotne i wzniosłe – odbiegać formą od codziennego języka, ale nie mieć z poezją de facto nic wspólnego.
Jest Ci potrzebny tłumacz francusko polski, który wykona tłumaczenie konsekutywne lub symultaniczne podczas międzynarodowej konferencji? Skontaktuj się z nami!
