Trudne słówko: ekstrawersja kontra introwersja
Ostatnim razem zajmowaliśmy się nieco technologią, przyszedł czas na kompletną zmianę dziedziny, której dotyczyć będą nasze językowe rozważania. Czas na psychologię! Zacznijmy od małego wprowadzenia. Fachowe terminy tworzące dzisiejszą parę wprowadził do psychologii Carl Gustav Jung, są one jednak powszechnie znane – można powiedzieć, że zrobiły pewną „karierę” w dzisiejszym świecie.
Mimo tego, a może właśnie dlatego, w ogólnym rozumieniu funkcjonują w dość spłyconej wersji – ekstrawersja utożsamiania jest często z gadatliwością i towarzyskością, introwersja zaś uważana jest za naczelną cechę „milczków” i samotników. W rzeczywistości chodzi jednak o dwa typy postaw, opisujące, w jakim kierunku dana osoba kieruje swoją „ogólną energię psychiczną”, w jaki sposób się realizuje i jakie czynniki nią sterują.
Tym samym ekstrawertyk ukierunkowuje swoje postrzeganie i działania na środowisko zewnętrzne, introwertyk zaś koncentruje się raczej na swoim świecie wewnętrznym, własnych myślach i uczuciach, o czym wspominaliśmy już niedawno w kontekście pary introspekcja – introwersja.
Z językowego punktu widzenia największe problemy słowa z dzisiejszej pary stwarzają, jeśli próbujemy używać pochodzących od nich przymiotników. A zatem: ekstrawersyjny, ekstrawertyczny czy ekstrawertywny? Wystarczy pamiętać, że ekstrawersyjny to przymiotnik pochodzący od słowa ekstrawersja, a ekstrawertyczny – od rzeczownika ekstrawertyk, słowo ekstrawertywny zaś znajduje się niejako „pośrodku”. Analogicznie rzecz ma się z introwersyjnym, introwertycznym i introwertywnym.
Na pewno należy również pamiętać o starannym wymawianiu „a” i „o” – często słyszy się o „ekstrowertykach” i „intrawertykach” oraz, co oczywiste – unikać tego rodzaju błędów w pisowni.
W ramach poszerzania horyzontów, na koniec jeszcze pojęcie ambiwersji: „Współczesne rozumienie wymiaru ekstrawersji – introwersji zawdzięczamy Hansowi J. Eysenckowi, który uznał ekstrawersję za jeden z trzech głównych czynników osobowości, obok neurotyczności i psychotyczności. Uważał, że każdego człowieka można umiejscowić na kontinuum rozciągającym się od ekstrawersji do introwersji, przy czym wokół nas najwięcej jest ambiwertyków, czyli osób posiadających cechy zarówno typowego ekstrawertyka, jak i introwertyka”.
Chcesz zacytować w swojej książce fragmenty włoskich sonetów i potrzebujesz ich tłumaczenia? A może otrzymałeś korespondencję z Bolonii i masz wątpliwości, czy właściwie rozumiesz jej treść? Nasz tłumacz włosko polski wykona przekład zarówno fragmentów literatury, artykułów publicystycznych i naukowych, jak i listów, dokumentacji firmowej czy innego typu materiałów.
Poradnik języka polskiego!
Zdobądź zbiorcze zestawienie słówek tygodnia wraz z objaśnieniem i poszerzaj swoją wiedzę z języka polskiego.
Wypełnij formularz, aby otrzymać link do poradnika na adres e-mail: