Choć pierwszym skojarzeniem jeśli chodzi o unię jest Unia Europejska, pozostaniemy z dala od bieżącej polityki, choć dalej w obszarze związków i połączeń. Unita oznacza, najprościej rzecz ujmując, członka kościoła unickiego. W bardzo ogólnym sensie będzie to zatem członek wspólnoty wyznaniowej, która mocą specjalnej umowy zdecydowała się na przyłączenie do kościoła katolickiego przy zachowaniu odrębności liturgicznej, ale z uznaniem władzy papieskiej („W dobie prześladowań unitom nie pozwalano przechodzić na obrządek rzymski ani trwać przy Unii, musieli przechodzić na prawosławie”). Obecnie w Polsce unitami nazywa się powszechnie tzw. grekokatolików. Określenia unita używa się również w polityce – w odniesieniu do członków wszystkich partii, w których nazwie pojawia się słowo „unia” („Czy wyborcza klęska Unii Wolności sprawiła, że żaden były «unita» nie dostał mandatu?”). Unista z kolei to określenie z dziedziny sztuki. Mianem tym określimy twórców kierujących się regułami unizmu – koncepcji malarskiej stworzonej przez Władysława Strzemińskiego, którego szerszej publiczności przypomniał Andrzej Wajda w swoim ostatnim filmie. Plastycznych unistów interesowała swego rodzaju „unia” elementów obrazu: brak kontrastów, perspektywy i światłocienia. Innymi słowy, takie zestrojenie kolorów i kształtów, które uwzględniać będzie przede wszystkim fakt, że powierzchnia, na której tworzy artysta jest płaska i ograniczona ramą. Co zaskakujące, określenie unista (czasem unionista) pojawia się obecnie głównie w kontekście klubów sportowych (przede wszystkich piłkarskich) mających w nazwie słowo „unia” („utrata bramki wcale nie zdeprymowała unistów”, „na szczęście dla unistów posłał piłkę nad poprzeczką”). Uzus wskazuje więc, że polityk Unii X grający w piłkę w Unii Y będzie jednocześnie i unitą i unistą/unionistą. Na koniec musimy jeszcze wspomnieć zatem o słowie unionista właśnie. W tym przypadku mamy na myśli uczestnika amerykańskiej wojny secesyjnej walczącego po stronie Północy – opowiadającego się za zniesieniem niewolnictwa i utrzymaniem unii stanów. W zależności od kontekstu będzie to jednak również każdy inny zwolennik istniejącej unii – unionistami będą np. Szkoci przeciwni oderwaniu się od Wielkiej Brytanii.